Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sed ille, ut dixi, vitiose. Suo genere perveniant ad extremum; Duo Reges: constructio interrete. Quam tu ponis in verbis, ego positam in re putabam. In quo etsi est magnus, tamen nova pleraque et perpauca de moribus. Iam doloris medicamenta illa Epicurea tamquam de narthecio proment: Si gravis, brevis; Ergo infelix una molestia, fellx rursus, cum is ipse anulus in praecordiis piscis inventus est? Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora. Morbo gravissimo affectus, exul, orbus, egens, torqueatur eculeo: quem hunc appellas, Zeno? At enim hic etiam dolore.

Etiam beatissimum?: Sequitur disserendi ratio cognitioque naturae;
Bork: Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria.
Bork: Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate.
Quis istud, quaeso, nesciebat?: Prioris generis est docilitas, memoria;

Verum ut haec non in posteris et in consequentibus, sed in primis continuo peccata sunt, sic ea, quae proficiscuntur a virtute, susceptione prima, non perfectione recta sunt iudicanda.

Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur;
Mihi enim erit isdem istis fortasse iam utendum.
Cupit enim dícere nihil posse ad beatam vitam deesse sapienti.
Amicitiam autem adhibendam esse censent, quia sit ex eo genere, quae prosunt.
Ille enim occurrentia nescio quae comminiscebatur;

Quod si ita sit, cur opera philosophiae sit danda nescio. Si enim ita est, vide ne facinus facias, cum mori suadeas. Compensabatur, inquit, cum summis doloribus laetitia. Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas. Nam Metrodorum non puto ipsum professum, sed, cum appellaretur ab Epicuro, repudiare tantum beneficium noluisse; Aut unde est hoc contritum vetustate proverbium: quicum in tenebris? De hominibus dici non necesse est. At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate.

Itaque e contrario moderati aequabilesque habitus, affectiones ususque corporis apti esse ad naturam videntur.
Idem fecisset Epicurus, si sententiam hanc, quae nunc Hieronymi est, coniunxisset cum Aristippi vetere sententia.
Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem;
Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio.
Nihil opus est exemplis hoc facere longius.

Gracchum patrem non beatiorem fuisse quam fillum, cum alter
stabilire rem publicam studuerit, alter evertere.

Num igitur utiliorem tibi hunc Triarium putas esse posse,
quam si tua sint Puteolis granaria?

An quod ita callida est, ut optime possit architectari voluptates? An tu me de L. Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam; Qui est in parvis malis. Restatis igitur vos; Aliud igitur esse censet gaudere, aliud non dolere. Non igitur de improbo, sed de callido improbo quaerimus, qualis Q. Sed non sunt in eo genere tantae commoditates corporis tamque productae temporibus tamque multae. Restatis igitur vos; Paria sunt igitur.